Muzealne smaczki 6/2020. Diadem
Mùzealné smaczczi 6/2020. Diadem
Czej białka z chłopã wiertel stalata strzimie, tej słëchô sã jã ùkòrunowac! Hewò przódë lat tak prawie bëło – na 25. roczëznã slëbù białka zakłôdała na głowã strzébrzny diadem, a chłop wpinôł w ancug strzébrzną krutkã. Ne òbzdobë bëłë le rôz w ùżëcym, a tej pò ùroczëznie schòwało sã je pòd skalny klosz, dze żdałë na pòstãpną leżnosc… z nôdzeją, że dzecë jubilatów téż tak długò ze sobą strzimią.
rd
Muzealne smaczki 6/2020. Diadem
Gdy żona z mężem ćwierć wieku wytrzyma, to należy ją ukoronować! Dawnymi czasy tak właśnie robiono – na 25. rocznicę ślubu kobieta zakładała na głowę srebrny diadem, a mężczyzna wpinał w garnitur srebrną kokardkę. Ozdób tych używano tylko raz w życiu, a następnie, po uroczystości, chowało się je pod szklanym kloszem, gdzie czekały na kolejną okazję… z nadzieją, że dzieci jubilatów równie długo ze sobą wytrzymają.
